الهی
این حال را که لااقل خود
آن را غربت می پندارم
از سرم بگذران.
شاید بر من همه خیر باشد
آنچه می رود
و شاید تمام این گلایه ها ناشکری...
ای پرده نشین محجوب
مگر وعده نکردی
أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
دلم را بیش از این نلرزان...
به حق عظمت و جلالت
آمّین
یا ربَّ العالمین
الهی
وعده کردی که بر عاصیان
ظالمین را چیره گردانی
و دست یاری خود از
خاموشان بر منکر برداری
تا دشمن دون بر آنان تازد
و جان و آبرو بستاند.
مانده ام که بر لوح اعمالم
کدامین معصیت را نگاشتم
که تقدیر تو بر بی مهری یاران
در حقم قضا شد.
فراموشکار نبودم و طرد شدم.
بی وفا نبودم و جفا دیدم.
ناله کردم و کنایه شنیدم.
یا مقلب القلوب
دلم از شوق انتقام خالی گردان
و بر این تاریکی اندوه
چراغ شادی افروز.
به حق عظمت و جلالت
آمّین
یا رب العالمین